Wewnętrzne dziecko i zmagania dorosłego po jego odkryciu

W dorosłym życiu często zaskakują nas powtarzające się i automatyczne reakcje, które często pojawiają się w podobnych sytuacjach. Trudno je racjonalnie wytłumaczyć. Warto sięgnąć w obliczu takich zmagań do popularnego we współczesnej psychologii pojęcia wewnętrzne dziecko. Dzięki takiej perspektywie możemy lepiej przyjrzeć się przeżywanych uczuciom, wypracowanym schematom postępowania oraz mechanizmom reagowania w sytuacjach stresowych i trudnych. Wiele źródeł naszych problematycznych sposobów zachowań odnajdziemy w świecie własnych przeżyć sprzed lat. To czego doświadczaliśmy będąc małym dzieckiem może w dorosłym życiu prowadzić np. do popadnięcia w toksyczne uzależnienie lub wyrazić się jako paraliżująca nasze postępowanie fobia czy lęk społeczny.

Wewnętrzne dziecko nadal w nas istnieje

Krajobraz naszego dzieciństwa to pierwsza rzeczywistość, w której kształtowały się wczesne uczucia i sposoby radzenia sobie z nimi. Przyszliśmy na świat pełni entuzjazmu i ciekawości, ale też bezbronni, wymagający troski i poczucia bezpieczeństwa. Jeśli nasze podstawowe potrzeby nie były zaspokajane w pozytywny sposób, musieliśmy wypracować alternatywne mechanizmy radzenia sobie w niepewnych lub bolesnych sytuacjach. Wewnętrzne dziecko, które żyło w nas w latach dziecięcych nie znalazło odpowiedzi na wszystkie swoje potrzeby i troski. Zostało pozostawione samo sobie z trudnymi przeżyciami. W ten sposób nie udało nam się stać również w pełni zdrowym dorosłym. W konsekwencji wypracowaliśmy np. lęk przed bliskością, lęk społeczny lub z pozoru wygodne dla nas uzależnienie jako reakcję na bolesne uczucia i doświadczenia.

Spotkać wewnętrzne dziecko w sobie

Jeśli spojrzymy na siebie z dzisiejszej perspektywy osoby dorosłej możemy dostrzec powielane przez lata i nieefektywne lub niszczące sposoby zachowań. Każda fobia ma źródło w naszych dziecięcych przeżyciach. Z kolei każde uzależnienie będzie jednym z bardziej drastycznych następstw choroby emocji i braku konstruktywnego doświadczania rzeczywistości. W powrocie do zmagań ze światem dziecięcych uczuć pomocna może być m.in. autosugestia. Warto przypomnieć sobie w tym celu dziecięce marzenia, tęsknoty i pragnienia. One obudzą w nas wewnętrzne dziecko. Teraz, gdy jako człowiek dorosły mamy ogromne możliwości decydowania o swoich losach, możemy próbować odnaleźć i realizować wszystkie najważniejsze dla nas sprawy i zagadnienia dotyczące poszczególnych sfer funkcjonowania człowieka.

Obdarzyć miłością wewnętrzne dziecko

Z pewnością proces powrotu do pełnego zdrowia i równowagi w życiu dorosłym wymaga od nas czasu i cierpliwości. Warto podjąć wszelkie środki, które umożliwią nam polepszenie jakości egzystencji w dorosłym życiu. Nasze wewnętrzne dziecko najczęściej wymaga troskliwej opieki. W pierwszej kolejności można podjąć niezbędne działania zmierzające do przywrócenia zdrowia psychicznego, takie jak np. leczenie nerwicy. Może nam w tym pomóc choćby terapia poznawczo-behawioralna czy terapia schematów. Kiedyś będąc dzieckiem nie zdołaliśmy wypracować w sobie wymaganych i pomocnych w dorosłym życiu mechanizmów zachowań. Dziś jednak możemy obdarzyć siebie miłością i zaopiekować się sobą najlepiej jak potrafimy.

Podejmij działanie

W naszym serwisie znajdziesz tylko sprawdzonych i certyfikowanych hipnoterapeutów. Dlatego podejmij działanie i znajdź hipnoterapeutę w swojej okolicy używając wyszukiwarki dostępnej na górze ekranu.

A jeśli temat hipnozy i hipnoterapii po prostu Cię interesują, lub chciałbyś rozwijać się w tym kierunku, zapraszamy do okresowego sprawdzania ofert warsztatów w zakładce Warsztaty.