Hipnoterapia Traumy (PTSD)

Opublikował: Piotr Otto dla Hipnoterapeuci.pl
15 maja 2019

Hipnoterapia Traumy (PTSD)

Tym razem zapraszam Ciebie to poszukania odpowiedzi na pytanie w jaki sposób umysł zapisuje doświadczenia. Jak to się dzieje, że to samo traumatyczne doświadczenie dla kilku osób w nim uczestniczących wywołuje odmienne skutki emocjonalne. Załóżmy na chwilę, że dochodzi w kolizji samochodowej. Zderzyły się 2 samochody, w których podróżowało po 2 osoby. Na miejsce zdarzenia została wezwana Policja, która sporządza stosowny protokół. Każda z osób uczestniczących w kolizji relacjonuje ją w inny sposób. Zaraz, zaraz.. Jak to inaczej ? Przecież wszystkie te osoby były uczestnikami tego samego zdarzenia. Skąd rozbieżności w ich relacjach ? Zapraszam do podróży w przeszłość.

Kolorowy Ptak

W dniu 3 lipca 1879 roku w Korzybiu pod Warszawą stanowiącym rodzinną posiadłość arystokratycznej rodziny przyszedł na świat syn, któremu rodzice nadają imię Alfred. Swoje dzieciństwo i czas dorastania Alfred spędził w domu rodzinnym. Korzybscy od pokoleń kultywowali tradycję starannego wykształcenia członków swojej rodziny. Dlatego już od najmłodszych lat rodzice zadbali o jego gruntowne kształcenie co spowodowało, że dzięki kontaktom z guwernantkami kilku narodowości już w wieku ok. 7 lat władał 4 językami.

Przed ukończeniem 18 lat pomimo swoich zainteresowań matematyką za namową ojca Alfred podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku Inżynieria Chemiczna, które ukończył z wyróżnieniem w wieku 22 lat. Po ukończeniu studiów wyjechał kontynuować naukę do Rzymu. Jego arystokratyczne maniery, zamiłowanie do uciech cielesnych oraz znajomość języków spowodowały, że szybko stał się osobą znaną w kręgach towarzyskich Rzymu oraz we wpływowych kręgach Watykanu. Ekstrawagancki tryb życia, liczne romanse z zamężnymi kobietami powodowały konieczność częstego stawania do pojedynków. W związku z tym po interwencji ojca około 1910 roku Alfred powrócił do domu rodzinnego. Po wybuchu I wś jego wykształcenie, znajomość języków oraz towarzyski styl życia zwróciły uwagę wywiadu rosyjskiego, który zwerbował go w swoje szeregi. W wyniku odniesionych wojennych ran w 1914 został skierowany do Kanady z misją organizowania i koordynacji dostaw zaopatrzenia wojskowego na front europejski.

Po zakończeniu I wś ożenił się i osiedlił w 1919 r w USA gdzie rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie w Chicago. Tuż przed II wś w 1938 utworzył Instytut Semantyki Ogólnej otwierając nowy rozdział w działalności tego uniwersytetu. W swojej pracy preferował abstrakcyjne zastosowania matematyki traktując ją jako jedyny język, który nie ulega zniekształceniom i w sposób jednoznaczny opisuje zjawiska przyrodnicze. Korzybski twierdził, że człowiek nie posiada zdolności bezpośredniego odbioru rzeczywistości. Postawił tezę, że umysł człowieka przetwarza otaczającą go rzeczywistość w formie abstrakcyjnych skojarzeń na podstawie sygnałów które otrzymuje poprzez własne zmysły tworząc tym samym zniekształcony obraz obiektywnej rzeczywistości. W konsekwencji umysł odwzorowuje rzeczywistość rejestrując doświadczenia w formie mapy rzeczywistości, oraz że każde doświadczenie ma własną, niepowtarzalną strukturę

Korzybski zmarł 1.03.1950 w wieku 71 lat w Lakeville USA. Stawiając swoje tezy nie mógł się spodziewać, że po upływie prawie 30 lat jego dorobek znajdzie zastosowanie w zupełnie innej dziedzinie nauki.

Nowe możliwości

Pod koniec lat 70 John Grinder i Richard Bandler zapoczątkowali pracę nad zależnościami semantyki języka ze skutecznością kodowania informacji w umyśle człowieka. Swoje dokonania zawarli w książce wydanej w USA w 1977 r pod tytułem „Struktura Magii”. Opisane w niej zależności uporządkowali formie tzw. „metamodeli” stanowiących jedną z podstaw Neurolingwistycznego Programowania (NLP). Nowo powstały nurt stał się jednym z trendów w psychoterapii lat 80 adaptując tezy Korzybskiego „Mapa nie jest terenem” oraz „doświadczenie ma strukturę” jako założenia operacyjne stanowiące presupozycje NLP.

Twórcy NLP podczas jego powstawania korzystali z wielu różnych dziedzin nauki modelując ich dorobek w celu odkrywania i doskonalenia nowych technologii.

Czas i przestrzeń

W latach 60 i 70 poprzedniego stulecia na szczyt swojej kariery wspiął dr. Milton H.Erickson. Psycholog, psychoterapeuta, hipnoterapeuta i psychiatra w jednym. Stosując w swojej pracy zaawansowane metody hipnozy konwersacyjnej stworzył nowy nurt w hipno i psychoterapii nazwany od jego nazwiska Terapią Ericksonowską.

Milton Erickson podczas prowadzonych procesów terapeutycznych zainteresował się kwestią orientacji przestrzennej pacjentów. Zauważył skłonność człowieka do tracenia poczucia czasu i przestrzeni podczas procesów terapeutycznych. Stwierdził, że przestrzeń i czas stanowią subiektywne doświadczenie pacjenta. Przykładowo – pacjent może siedzieć w jednym pokoju i mieć przekonanie, że siedzi w innym, lub siedząc w jednym miejscu może na poziomie wyobraźni patrzeć na siebie siedzącego w innej części pomieszczenia. Może czuć, że dana chwila to zupełnie inny moment jego życia, a hipnoterapeuta to inna osoba. Wraz z doświadczeniem Milton Erickson dostrzegł, że ludzie orientują się według sygnałów odbieranych od własnych zmysłów, oraz że zmiana tych sygnałów może zmienić u nich poczucie czasu i przestrzeni. Odkryty przez niego mechanizm znalazł zastosowanie m.in. w terapii rodzin kiedy prosił o zamianę krzeseł przez skonfliktowanych członków rodziny i wypowiedzenie własnych racji z miejsca innego członka rodziny. Oznacza to, że umysł tworzy niepowtarzalny pakiet informacji stanowiący doświadczenie, oraz że wystarczy zmienić tylko jeden parametr w tym pakiecie, aby przetransformować całe doświadczenie.

Terapia traumy

Powróćmy zatem do początku artykułu, do kolizji. Umysł każdego z członków zdarzenia zapisał inny pakiet danych składający się na doświadczenie. Każda z tych osób zarejestrowała to samo obiektywne zdarzenie z innej perspektywy w przestrzeni, słyszała inną intensywność dźwięków, inaczej odczuła wstrząs. Dlatego relacjonując to samo wydarzenie każdy z uczestników odtwarza własną strukturę doświadczeń

Terapia traumy jest często spotykanym problemem, z którym spotykają się hipnoterapeuci dlatego hipnoza oferuje wiele możliwości pracy z trauma. Zmiana struktury doświadczenia jest szeroko stosowanym mechanizmem który stanowi podstawę co najmniej kilku procedur terapeutycznych. Przy ich zastosowaniu większość doświadczonych hipnoterapeutów może poprawić komfort życia klienta już po kilku sesjach.